Jak diagnozuje się wady serca?

Wady serca są jednym z najczęściej występujących problemów zdrowotnych na całym świecie, wpływając zarówno na dzieci, jak i dorosłych. Diagnozowanie wad serca może być kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej opieki medycznej i poprawy jakości życia pacjentów. W artykule omówimy różne metody diagnostyczne stosowane w Polsce w celu wykrycia wad serca oraz ich znaczenie dla właściwego leczenia.

Badania fizykalne

Pierwszym krokiem w diagnostyce serca w Szczecinie jest przeprowadzenie dokładnego badania fizykalnego przez lekarza. Badanie obejmuje ocenę tętna, ciśnienia krwi, szmerów serca oraz innych objawów, które mogą sugerować istnienie wady serca. Lekarz może również zadać pytania dotyczące historii rodzinnego występowania chorób serca lub innych schorzeń.

Elektrokardiogram

Elektrokardiogram (EKG) to nieinwazyjne badanie, które rejestruje aktywność elektryczną serca. EKG może wykryć nieprawidłowy rytm serca, które mogą świadczyć o obecności wady serca. W wyniku tego badania można ocenić częstość rytmu serca, a także to, czy są obecne jakieś zaburzenia przewodnictwa między poszczególnymi częściami serca.

Echokardiografia

Echokardiografia, inaczej zwana badaniem ultrasonograficznym serca, to kolejna nieinwazyjna metoda diagnostyczna. Wykorzystuje ona fale dźwiękowe do tworzenia obrazów struktur serca, dzięki czemu lekarz może ocenić jego anatomię, wielkość, funkcję oraz przepływ krwi przez poszczególne struktury. Echokardiografia jest szczególnie przydatna w diagnostyce wad wrodzonych serca u dzieci, a także w ocenie nabytej niewydolności serca u dorosłych.

Test wysiłkowy

Test wysiłkowy polega na monitorowaniu pracy serca podczas wykonywania wysiłku fizycznego, najczęściej na bieżni lub rowerze stacjonarnym. Badanie to pozwala ocenić reakcję serca na zwiększone obciążenie oraz sprawdzić, czy występują niedokrwienia mięśnia sercowego. Test wysiłkowy może być użyteczny w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca oraz niewydolności serca.

Holter EKG

Holter EKG to przenośne urządzenie rejestrujące aktywność elektryczną serca przez 24 godziny lub dłużej. Pacjent nosi Holter EKG przez cały okres badania, co pozwala lekarzowi na obserwację pracy serca w różnych sytuacjach dnia codziennego. Badanie to jest przydatne w diagnostyce arytmii serca oraz innych zaburzeń rytmu.